ในปี 1947 "เชอร์ล็อก โฮล์มส์" ได้อำลาอาชีพนักสืบมาหลายสิบปี บัดนี้อายุ 93 ปี ใช้ชีวิตอยู่ในบ้านไร่อันห่างไกลที่ซัสเซ็กส์กับแม่บ้านและบุตรชายวัยรุ่นของเธอ เขาเลี้ยงผึ้ง เขียนบันทึก และพยายามยึดเหนี่ยวความสามารถในการใช้สมองที่เสื่อมถอยลงทุกที แต่ในยามสนธยาแห่งชีวิตนี้เอง ขณะที่ผู้คนยังคงขอคำปรึกษาจากเขา โฮล์มส์ก็ได้ทบทวนคดีเก่าแก่คดีหนึ่งในอดีต ตั้งแต่ครั้งที่เขายังเป็นนักสืบผู้ฉลาดปราดเปรื่องแห่งถนนเบเกอร์ และในการคิดใคร่ครวญถึงคดีนี้เอง อาจจะให้คำตอบแก่คำถามของเขาที่โฮล์มส์ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าตนกำลังถาม นั่นคือคำถามเกี่ยวกับชีวิต ความรัก และข้อจำกัดแห่งความสามารถของจิตใจ!

- สร้างเป็นภาพยนตร์ Mr. Holmes

โคแนน ดอยล์ เคยบ่น อาจจะด้วยความอิจฉาอยู่บ้างว่า คนส่วนใหญ่เชื่อว่าโฮล์มส์เป็นคนจริงๆ ส่วนตัวเขาเป็นแค่คนจดตัวเลขเท่านั้น ส่วนคัลลิน ซึ่งเป็นทั้งกวีและนักเขียนนวนิยายผู้มีพรสวรรค์ นำความสับสนที่ว่านั้นมาเปลี่ยนให้เป็นงานศิลปะระดับสูงสุด
    -- ชิคาโกทริบูน --

    เขียนได้ดีเยี่ยมเป็นพิเศษ เล่าเรื่องได้งดงาม ช่างน่าทึ่งนักที่นิยายเกี่ยวกับตัวละครที่นักเขียนอีกคนสร้างขึ้น จะให้ความรู้สึกว่าเป็นจริงถึงเพียงนี้
    -- แอลเอวีคลี --

    เรื่องราวอันเป็นสากลที่เปี่ยมล้นด้วยอารมณ์ขณะที่เราเดินฝ่าอดีตของโฮล์มส์ ส่วนเขาก็ใคร่ครวญถึงหนทางทั้งที่เลือกเดินและเลี่ยงผ่านอย่างน่าเศร้านั้น เราจะได้เห็นอย่างชัดเจนยิ่งว่า การต่อสู้ดิ้นรนและความหวาดกลัวของเขานั้นก็เป็นของเราด้วย
    -- เดอะบอสตันโกลบ --