การอ่านหนังสือคือการพูดคุยกับผู้เขียน…หลายคนอิจฉาชีวิตที่ต้าปิงบรรยายในหนังสือ แต่จะมีสักกี่คนที่กล้าใช้ชีวิตแบบนั้น โดยเฉพาะเมื่อทุกคนใฝ่ฝันที่จะร่ำรวยมีชื่อเสียง และอยู่ในยุคสมัยที่เน้นความ "เร็วกว่า คุ้มกว่า" บุคคลต้นแบบในการใช้ชีวิตจำกัดอยู่แค่แจ็ค หม่า หลี่ไคฟู่ จางเฉาหยาง หลีอี่ว์ชุน และกัวจิ้งหมิง ชีวิตแบบอื่นไร้ค่าเกินไป ล้วนเป็นการใช้ชีวิตแบบ "ไม่เอาถ่าน" หนังสือเล่มนี้ของต้าปิงจึงไม่ใช่แค่บันทึกชีวิตวัยรุ่นเล่มหนึ่ง แต่เป็นพลังต้านที่ไร้สุ้มเสียงแต่จับต้องได้ เป็นพลังต้านยุคสมัยที่วัตถุนิยมกลืนกินศักดิ์ศรี และความละโมบกลืนกินตัวตน การใช้ชีวิตที่ประสบความสำเร็จมีเพียงวิธีเดียวเท่านั้นแน่หรือ ชีวิตแบบในหนังสือเล่มนี้ไม่มีทางเป็นไปได้ ไม่มีทางมีความสุขแน่หรือ พวกเราต้องใช้ชีวิตเพื่อ "ความสำเร็จ" เท่านั้นหรือ ไม่ว่าเราจะเลือกเส้นทางชีวิตแบบไหน พวกเราก็จะได้รู้จักต้าปิงและเพื่อน ๆ ที่เขาเขียนถึงในหนังสือเล่มนี้ ได้รู้ชีวิตที่แตกต่างของพวกเขา และได้สัมผัสความอัศจรรย์งดงามของโลกใบนี้ กับความหลากหลายเปี่ยมสีสันของชีวิตมนุษย์ แม้เราเป็นนกในกรงทองที่ใช้ชีวิตอย่างมั่นคงและสุขสบาย แต่เมื่อเราเห็นนกป่าที่โบยบินอย่างมีความสุขกลางท้องฟ้าสีคราม ย่อมต้องร้องเพลงอย่างยินดีมอบแด่ปีกอันสว่างไสวของพวกเขาเช่นกัน

- เป็นเด็กดีนะ
- แค่เหล้าชามหนึ่ง ความเหนื่อยหายเป็นปลิดทิ้ง
- ขอโทษ
- เพื่อนธรรมดา
- ห้ามร้องไห้
- คนร้องเพลงห้ามร้องไห้
- คนฟังเพลงห้ามร้องไห้
- คนหนึ่งชื่อมู่โถว คนหนึ่งชื่อเหมาเหว่ย
- บันทึกการเดินทางของแม่หญิงมะพร้าว
- ดั่งวายุอาชา
ฯลฯ